Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Μπούλκες, το στρατόπεδο του Όργουελ


Αμέσως μετά τη συνθήκη της Βάρκιζας άρχισε ένα όργιο διωγμών εναντίον των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης τόσο από το επίσημο κράτος, όσο και απο τις δολοφονικές παραστρατιωτικές οργανώσεις - συμμορίες, όπως του Καλαμπαλίκη ή του Σούρλα, που με την ανοχή και τη βοήθεια της αστυνομίας, τρομοκρατούσαν και δολοφονούσαν όσους είχαν συμμετάσχει στο ΕΑΜ κατά τη διάρκεια της κατοχής. Περίπου 5-6.000 κυνηγημένοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα και να καταφύγουν στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, όπου ο Γιουγκοσλαβικός λαός όχι μόνο τους περιέθαλψε και τους φιλοξένησε, αλλα τους παραχώρησε για καταφύγιο ένα εγκαταλελειμένο χωριό πάνω από το Βελιγράδι, το Μπούλκες.

Το Μπούλκες διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο κατά τον εμφύλιο πόλεμο αποτελώντας ορμητήριο και αρχηγείο του ΔΣΕ. Εκεί κατέφευγαν τα μέλη της ηγεσίας αλλά και απλοί μαχητές καθώς αποτελούσε χώρο συγκέντρωσης, ανάπαυσης και περίθαλψης του ΔΣΕ. Δεν επρόκειτο ασφαλώς για ένα ειρηνικό χωριό αλλά κάτι ανάμεσα σε χωριό και στρατόπεδο, όπως επέβαλλαν οι πολεμικές συνθήκες. Ωστόσο ήταν μία κοινότητα στην οποία οι Έλληνες κομμουνιστές είχαν την ευκαιρία να υλοποιήσουν κάποιες από τις αρχές και τις αξίες του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος που υποστήριζαν. Μέσα στο φιλικό σοσιαλιστικό περιβάλλον του Γιουγκοσλαβικού κράτους και με πλήρη ελευθερία από τις τοπικές αρχές, αφού το Μπούλκες αποτέλεσε ξεχωριστή κρατική οντότητα, εφάρμοσαν σε μικρή κλίμακα το μοντέλο της πολιτικής οργάνωσης που επιθυμούσαν.

Σύμφωνα με τα σταλινικά πρότυπα, τα οποία ασπάζονταν απολύτως ο Ζαχαριάδης, το καθεστώς που δημιουργήθηκε στο Μπούλκες ήταν αυταρχικό και αστυνομοκρατούμενο με κύριο στόχο την προστασία από τους εχθρούς, εξωτερικούς και εσωτερικούς, και τον εντοπισμό των προδοτών. Η καχυποψία επικράτησε και οι αγωνιστές παρακολουθούσαν ο ένας τον άλλο σε ένα ατέρμονο κυνήγι πρακτόρων, κατά το οποιο σπιλώθηκαν άδικα πολλοί άδολοι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης.

Επικεφαλής ορίστηκε ένας άνθρωπος της ΟΠΛΑ, και ανηψιός του Ιωαννίδη, ο Πεχτασίδης, ο οποίος αργότερα αποτέλεσε και ο ίδιος θύμα των Σταλινικών διώξεων και δολοφονήθηκε από απεσταλμένο του Ζαχαριάδη. Στον Πεχτασίδη ανατέθηκε να δημιουργήσει μία απολύτως ελεγχόμενη και αστυνομοκρατούμενη οργάνωση, καθήκον στο οποίο ανταποκρίθηκε με απόλυτη επιτυχία. Δημιούργησε μία πανίσχυρη αστυνομία και επιδόθηκε στο κυνήγι των αντιφρονούντων με ανακρίσεις και βασανιστήρια.

Η πιο διεστραμμένη επινόηση άκρατου ολοκληρωτισμού υπήρξε η πεντάδα, η οποία αποτέλεσε τον βασικό πυρήνα της κοινωνικής ζωής, κυρίως στις πιο κρίσιμες ώρες της κομματικής επαγρύπνισης. Πέντε προσεχτικά επιλεγμένα άτομα, δύο ύποπτα και τρία σίγουρα απαρτίζανε την πεντάδα, παρακολουθούσαν ο καθένας τους άλλους και όφειλαν κόντρα σε κάθε νόμο της ανθρώπινης φύσης να ζούνε και να κινούνται συνέχεια ομαδικά. Μαζί και οι πέντε πήγαιναν στη δουλειά, μαζί επέστρεφαν περπατώντας πάντοτε με την ίδια διάταξη στο πεζοδρόμιο, δηλαδή τα «ύποπτα» στοιχεία βάδιζαν ανάμεσα στα «σίγουρα» ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα κάποιος «ύποπτος» να μιλήσει σε κάποιον ανεπιθύμητο. Μαζί και οι πέντε πήγαιναν παντού, μαζί είχαν οποιαδήποτε κοινωνική επαφή, απαγορεύονταν κάποιος να συναντήσει κάποιον ατομικά, μαζί έτρωγαν και μαζί κοιμόντουσαν. Ακόμη και τη νύχτα αν κάποιος ήθελε να πάει στο μπάνιο έπρεπε να ξυπνήσει κάποιον από την πεντάδα για να τον συνοδεύσει. Δεν υπήρχε κανένα περιθώριο ατομικής ζωής. Το άτομο δεν ήταν πλέον ξεχωριστός άνθρωπος, γινόνταν μέλος μιας ομάδας, υπατάσσσονταν απολύτως σε αυτήν και έχανε κάθε στοιχείο ατομικής ιδιαιτερότητας. Με αυτό τον τρόπο ο έλεγχος πάνω στα μέλη της ομάδας ήταν απόλυτως και συνεχής και τα «προβληματικά» μέλη της κοινότητας απομονώνονταν και αποκλείονταν από κάθε επαφή.

Οι προσπάθειες του Πεχτασίδη απέδωσαν καρπούς και εντοπίστηκαν αρκετοί «προδότες»οι περισσότεροι απο τους οποίους ήταν παλιοί καπετάνιοι του ΕΛΑΣ, το ατίθασο πνεύμα των οποίων είχε έρθει από νωρίς, ήδη από την κατοχή, σε σύγκρουση με τον σταλινισμό και τον ολοκληρωτισμό του ΚΚΕ. Πολλοί παλιοί αγωνιστές κατηγορήθηκαν για προδότες διαπομπεύτηκαν σε τελετές δημόσιου εξευτελισμού, όπου το πλήθος τους προπυλάκιζε τους έφτυνε και τους χτυπούσε και ως ποινή στάλθηκαν πίσω στην Ελλάδα βορρά των παραστρατιωτικών οργανώσεων και του κυβερνητικού στρατου. Κάποιοι από αυτούς επέζησαν και εντάχθηκαν στις δυνάμεις του ΔΣΕ για να πεθάνουν αργότερα στις τάξεις του ως τιμημένοι νεκροί.

Άλλοι, περισσότερο επικίνδυνοι, με μυστικότητα και συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς λαικά δικαστήρια, στάλθηκαν σε γειτονικό νησί του Δούναβη, από όπου κανείς δεν επέστρεψε. Συνολικά στο Μπούλκες δολοφονήθηκαν 95 αγωνιστές, θύματα του Πεχτασίδη, του Ζαχαριάδη και του σταλινικού ΚΚΕ.

Από το Μπούλκες στέλνονταν συνέχεια στο βουνό για να πολεμήσουν στις τάξεις του ΔΣΕ όλοι οι μάχιμοι κάτοικοι, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν δεκατριάχρονα αγόρια και κορίτσια και μωρομάνες, τις οποίες αποσπούσαν βίαια από τα μωρά τους. Λίγο πριν κλείσει, το Μπούλκες είχε σχεδόν ερημώσει καθώς όλοι είχαν μεταφερθεί στο βουνό.

Το χωριό – στρατόπεδο του Μπούλκες έκλεισε μετά τη ρήξη του Τίτο με τον Στάλιν, όταν ο Ζαχαριάδης παραμένοντας πιστός στο Στάλιν και στο κόμμα των Μπολσεβίκων του οποίου ήταν μέλος, διέρρηξε τις σχέσεις του με τον Τίτο, κλείνοντας έτσι ένα νοσηρό κεφαλαιο στην ιστορία του ΔΣΕ. Αντίστοιχες βέβαια δομές εφαρμόστηκαν αργότερα στην Τασκένδη και στις υπόλοιπες ελληνικές κοινότητες στις σοσιαλιστικές χώρες, όπου οι αγωνιστές έζησαν ως στρατιώτες κάτω από την απόλυτη εξουσία της σταλινικής ηγεσίας του ΚΚΕ, η οποία είχε εξουσία ζωής και θανάτου πάνω τους.

Βιβλιογραφία:

Dominique Eudes , Οι καπετάνιοι, Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος.

Γιώργος Γκαγκούλιας, Η αθέατη πλευρά του εμφυλίου.

Υπόθεση Ζαχαριάδη, απόρρητα ντοκουμέντα, εισαγωγή Πάνος Γιαννικόπουλος, έρευνα Πάνος Γραμμένος. Εκδόσεις φιλιστωρ, Αθ/ηνα 2001

Μίλαν Ρόστοβιτς, Το πείραμα Μπούλκες.

Μαργαρίτα Λαζαρίδου, Πόλεμος και αίμα, Αθήνα 2007

29 σχόλια:

tiktos είπε...

Απ'οπου και να το πιάσεις λερώνεσαι.
Ένας από αυτούς που κυνήγησαν τον Άρη,τότε που αυτοκτόνησε με τους δυό συντρόφους,μετά από 12 ώρες πήγε στο σημείο που ακούστηκε το μπαμ και τους έκοψαν τα κεφάλια.Αυτός άλλαξε το όνομά του και τα τέκνα του κατέχουν υψηλές θέσεις σήμερα στην εφορία κ.λπ.Φυσικά σήμερα δηλώνουν πασοκτζήδες.
Υπήρξαν πολλά Μπούλκες.Ας μην ξεχνάμε τους σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου στα στρατόπεδα της Φιλανδίας, που όταν γύρισαν με καράβι στην Ρωσία το Σταλινικό καθεστώς τους χαρακτήρισε "προδότες" και τους εξαφάνισε.
Με πόση ευκολία χαρακτηρίζουν "προδότες".
Άλλωστε και ο Πλουμπίδης, "προδότης" δεν ήταν;

kontoxontros είπε...

Κατακριταία αυτά που λες πως έγιναν , πάντως καλό θα ήταν άλλη φορά να περιγράψεις και το κλίμα της εποχής. Μιλάμε για ανθρώπους που βρίσκονται σε πόλεμο και κατά συνέπεια γνωρίζουμε πως σε οποιονδήποτε πόλεμο διεξάγονται φρικαλεότητες.

Στράτος είπε...

Στις 7, 8 και 9 Μάη του 2010 θα πραγματοποιηθεί το 10ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας όπως ανακοινώνει το Κεντρικό Συμβούλιο της Οργάνωσης.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΚΣ της ΚΝΕ για την πραγματοποίηση του Συνεδρίου έχει ως εξής:

«Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, προχωράει στο 10ο, τακτικό Συνέδριό της. Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ σε συνεδρίασή του στις 20/12/09 αποφάσισε το 10ο Συνέδριο της Οργάνωσης να πραγματοποιηθεί στις 7 - 8 - 9 Μάη 2010, με σύνθημα "Ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου. Η ΚΝΕ η Οργάνωση μας". Κατέληξε επίσης στις Θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου, για την εσωοργανωτική συζήτηση και το δημόσιο διάλογο, οι οποίες θα δημοσιευθούν το Σάββατο 9 Γενάρη, μαζί με τον "Οδηγητή".

Η ΚΝΕ βαδίζει προς το 10ο Συνέδριό της με επαναστατική αισιοδοξία. Η αισιοδοξία πηγάζει από τα θετικά βήματα που πραγματοποιήσαμε, και την ανοδική πορεία της Οργάνωσης μας στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 9ο Συνέδριο. Στο διάστημα αυτό η ΚΝΕ ισχυροποιήθηκε, ωρίμασε ακόμη περισσότερο ιδεολογικά και πολιτικά, ενίσχυσε τα επαναστατικά - κομμουνιστικά χαρακτηριστικά της. Στο 10ο Συνέδριο βάζουμε στο επίκεντρο του προβληματισμού το πώς η ΚΝΕ θα ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο, ώστε να μάχεται στο πλευρό του ΚΚΕ κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, για την προσέλκυση της νεολαίας στην πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Το Κεντρικό Συμβούλιο καλεί τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ να μελετήσουν τις Θέσεις για το 10ο Συνέδριο και να πάρουν ενεργό μέρος στην προσυνεδριακή εσωοργανωτική διαδικασία και στο δημόσιο διάλογο. Οι Θέσεις του ΚΣ πρέπει να φτάσουν, με την ατομική και συλλογική δουλειά των μελών της ΚΝΕ, στους φίλους της Οργάνωσης μας, στους νέους και στις νέες, που βρέθηκαν μαζί μας στους αγώνες τα προηγούμενα χρόνια, να φτάσουν ευρύτερα στους χώρους νεολαίας. Η ΚΝΕ απευθύνεται στη νεολαία της χώρας μας και ειδικά στους νέους εργάτες και εργάτριες, στους νέους και στις νέες που ανήκουν στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Επιθυμεί να συζητήσει μαζί τους, να ακούσει τις απόψεις τους, την κριτική και τις παρατηρήσεις τους».

Χρυσα Χατζηβασιλειου είπε...

@Kontoxontros, tiktos
φρικαλεότητες από ανθρώπους που υποτίθεται ότι υπηρετούν τον άνθρωπο και τον ανθρωπισμό δεν επιτρέπονται. Μπορώ να καταλάβω κάποιες ατομικές υπερβάσεις, όχι όμως υποθέσεις σαν το Μπούλκες που έγιναν κατόπιν οργανωμένου σχεδίου, γιατί όπως πολύ σωστά λέει και ο φίλος μου ο tiktos όλους προδότες τους είχαν βγάλει. Και αυτή η κατήγορία είτε αφορούσε τους διαφωνούντες είτε επινοούνταν για να καλύψει ευθύνες της ηγεσίας. Δεν επρόκειτο για λάθη.

@Στράτο
ευτυχώς στο συνέδριο που αναφέρεις δεν θα υπάρξουν διαφωνίες γιατί στο κόμμα σας η διαφωνία συνεπάγεται διωγμούς, όπως τότε στο Μπούλκες

Φώντας είπε...

Εκείνο που δεν κατάλαβαν και δεν θα καταλάβουν ποτέ, είναι η διαφορά του συνειδητοποιημένου κομμουνιστή, αριστερού, πες τον όπως θες από τον ολοκληρωτισμό κάθε εξουσιαστή που επιβάλει την εξουσία του. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα στο σκεπτικό τους δεν έχει αλλάξει τίποτε. Οτι έχει φωνή και θέλει να "υπηρετήσει" την ιδεολογία και τον άνθρωπο και όχι την κομματοκρατία το πνίγουν.

Απλά φίλος του ΚΚΕ είπε...

Χτες βράδυ στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της "Γάζας" οι σιωνιστές του Ισραήλ βομβάρδισαν κατοικημένες περιοχές με Εφ 16. Έχετε να πείτε τίποτα;

tiktos είπε...

Επιστροφή από τις διακοπές;
Ξεκίνησαν τα μαθήματα;

Χρυσα Χατζηβασιλειου είπε...

Προφανώς ο φίλος Tiktos αναφέρεται σε "σχόλια" γνωστών "αγνώστων", που έσβησα γιατί ήταν copy-paste από διάφορες γλώσσες,κοινώς ηλιθιότητες. Μάλλον επειδή δεν μπορούν να πουν κάτι για την ανάρτηση.
Την καλησπέρα μου Tiktos

Παλαιστίνιος είπε...

Σβήνεις σχόλια πράξη φασιστική και μετά βρίζεις και απο πάνω. Δεν απαντάς και κάνεις το χαζό.
Πάρε λοιπόν θέση και καταδίκασε τα εγκλήματα στη γάζα. Και άφηνε τα σχόλια δεν πειράζει δεν είμαστε όλοι έξυπνοι σαν εσένα. Εξάλλου ο blogger τα έχει κρατημένα και μην νομίζεις ότι μπορείς να τα σβήσεις. Όποιος θέλει και ξέρει, μπορεί να τα δει.

Χρυσα Χατζηβασιλειου είπε...

@Παλαιστίνιος
Για τη Γάζα.
Βεβαίως καταδικάζω τα εγκληματα της Ισραηλινής πολιτικής στη Γάζα αν και δεν είναι αυτό το θέμα της ανάρτησης σου απαντώ.Δε καταλαβαίνω τι θες ακριβώς;μην προσπαθείς να με ταυτίσεις μ΄αυτό που έχεις στο κεφαλι σου.

Για τα σχόλια
Δεν είναι καθόλου φασιστικό να σβήνω σχόλια που είναι copy-paste και έχουν αποσπάσματα από κινέζικα,αραβικά, ρωσικά,ισραηλητικα. Τέτοια είναι τα σχόλια που έσβησα κι όποιος θέλει ας ανατρέξει να τα βρει. Αλήθεια πως γίνεται αυτό;(να βγει και κάτι)
Όπως θα σβήνω χυδαιότητες και ανοησίες.
Τέλος αναρωτιέμαι εως ποιο σημείο η ηλιθιότητα είναι όντως ανίκητη. Ακομη αλλο ένα σχόλιο σαν αυτό που έσβησα και έχω πειστει. Ας μην προσπαθούν.
Όπως επίσης αναρωτιέμαι . Από το αναμασά κάποιος συνεχώς τη κομματική γραμμή κατεβάζει κάτι η κούτρα του;

Ανώνυμος είπε...

Οι γονείς μας Ν. Τ. του Δ. γεννηθείς το 1893 και η Α. Τ. γεννηθείσα το 1905, ήρθαν το 1922 από τον Καύκασο στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν σε χωριό της Πέλλας. Ήταν αγρότες. Μαζί απέχτησαν 5 παιδιά. Η οικογένειά μας πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και στους κατοπινούς αγώνες του λαού μας. Για το λόγο αυτό κυνηγήθηκε από το μεταβαρκιζιανό καθεστώς. Ύστερα από ένα ανελέητο κυνηγητό που εξαπέλυσαν στις αριστερές δημοκρατικές δυνάμεις, ανάγκασαν πολλούς αγωνιστές ιδιαίτερα νέους, μεταξύ αυτών και τη δραστήρια τότε ΕΠΟΝίτισσα Α., μεγαλύτερη κόρη, να καταταχτεί στο ΔΣΕ στις αρχές του 1947, στα τμήματα Πάικου - Καϊμακτσαλάν. Για αντίποινα οι μ/φ μας έκαψαν το σπίτι πετώντας έξω όλη την οικογένεια. Αναγκαστήκαμε να φύγουμε οικογενειακώς το 1947 στο Μπούλγκες της Γιουγκοσλαβίας και από εκεί στα τέλη του 1949 στη ΛΔ Τσεχοσλοβακίας, όπου ζούσαμε στην πόλη Σούμπερκ. Ο αδελφός μας Ιάκωβος μόλις 16 το 1948 ζήτησε και πήγε εθελοντής από το Μπούκλες στο ΔΣΕ και πολεμώντας στις σκληρές τότε μάχες με τους μ/φ στο Γράμμο - Βίτσι έπεσε μαχόμενος.
Απλουστεύεις, πιστεύω συνειδητά. Χρησιμοποιείς τη λογική των σοφιστών «η γάτα έχει 4 πόδια το τραπέζι έχει 4 πόδια άρα η γάτα είναι τραπέζι.» Δεν κάνεις ωφέλιμες προτάσεις δεν οδηγείσαι σε στέρεα επιστημονικά συμπεράσματα. Δεν υπάρχει κομματική γραμμή υπάρχει η ΑΛΗΘΕΙΑ και από αυτή απέχεις και απέχεις. Δεν έχεις κανόνες και μάλλον καλύτερα ο μόνος κανόνας σου είναι ο αντικομουνισμός. Αυτός φαίνεται με γυμνό μάτι.

Χρυσα Χατζηβασιλειου είπε...

@Ανώνυμε
Ότι γράφω βασίζεται στην βιβλιογραφία που αναφέρω. Αν οι συγγενείς σου έχουν διαφορετικές εμπειρίες και τις ξέρεις, καλό είναι να καταγραφούν. Στο σχόλιό σου δεν αναφέρεις συγκεκριμένες μαρτυρίες που να έρχονται σε αντίθεση με ότι γράφω,πέραν της συγκλονιστικής ιστορίας του 16χρονου παιδιού που δεν έπρεπε να του επιτρέψουν να παει στην πρώτη γραμμή γιατί ο παιδικός ενθουσιασμός δεν αρκεί να αντιμετωπίσεις έμπειρους φαντάρους και ο θανατός του ήταν αναμενόμενος. Ποιο είναι το δικό σου συμπέρασμα και ποιες οι δικές σου προτάσεις;

Ανώνυμος είπε...

Tiktos τα χαρτια σου ειναι λερωμενα οπως και τα βρακια σου.
Σε ειδα στην Γένοβα που ειχες κλασει μεντες, αχαριστε.

Η νίκη του ΔΣΕ στο Μάλι Μάδι
… «Το 1948, ήμουν στην 107η μεραρχία του ΔΣΕ, μόλις είχα περάσει από τη Γιουγκοσλαβία και το Μπούλκες στην Ελλάδα, αμέσως μετά τις επιχειρήσεις του καλοκαιριού», μας λέει ο Χρήστος Ζιμπίδης, ο οποίος πολέμησε στο Μάλι Μάδι. «Οταν ήμουν στο Μπούλκες μας συγκέντρωσαν όλους τους Έλληνες σε έναν κινηματογράφο και μας είπαν ότι ο Δημοκρατικός Στρατός χρειάζεται άμεσα ενισχύσεις, για να συνεχίσει τον αγώνα της απελευθέρωσης της χώρας. Αμέσως, κατατάχτηκα εθελοντής, πήγα στις Πρέσπες και από εκεί ήρθα στο Μάλι Μάδι».
«Μας επιτέθηκαν το βράδυ, αρχές Σεπτέμβρη πρέπει να ήταν. Κρατήσαμε τις θέσεις όσο μπορούσαμε πιο καλά. Κάναμε οικονομία στα πυρομαχικά. Μια σφαίρα παραπάνω μπορεί να στοίχιζε τη ζωή σου. Κρατήσαμε αρκετές μέρες την επίθεση των φασιστών. Οι κυβερνητικοί πίστευαν - όπως μας έλεγαν αιχμάλωτοι που είχαμε πιάσει - ότι μέσα σε μια εβδομάδα θα μας ξεμπέρδευαν. Μάλιστα ένας από αυτούς μου είχε πει: "Όταν μας έστειλαν εδώ μας λέγανε ότι είναι δυο - τρεις συμμορίες κατσαπλιάδων. Αλλά εδώ όπως βλέπω είστε οργανωμένος στρατός"».
«Η αντεπίθεση ορίστηκε το βράδυ 9 προς 10 Σεπτέμβρη. Εμείς κινηθήκαμε προς Μεσοποταμιά. Υποχώρησαν αμέσως. Πολλοί από αυτούς έφτασαν μέχρι την Καστοριά».

Ανώνυμος είπε...

Γιος καπνεργάτη και αγρότισσας, γεννημένος στη Νιγρίτα, μόλις ιδρύεται η ΕΠΟΝ (Φλεβάρης 1943), ο Κ. Παπανικολάου εντάσσεται σ' αυτήν και αναδείχνεται σε καπετάνιο της ανταρτοΕΠΟΝίτικης ομάδας του ΕΛΑΣ στο χωριό Τριανταφυλλιά και έπειτα του Συντάγματος της 11ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση ορίζεται υπεύθυνος της ΕΠΟΝ στην Ηράκλεια Σερρών. Με άλλους διωκόμενους αγωνιστές, το 1946, καταφεύγει στο Μπούλκες και το 1947 στο ΔΣΕ. Το 1948, βαριά τραυματισμένος σε μάχη, εντοπίζεται από τον κυβερνητικό στρατό. Ακολουθεί θανατική καταδίκη του από στρατοδικείο και εγκλεισμός στο κολαστήριο της Γυάρου. Με το κλείσιμο της Γυάρου, το 1952, μεταφέρεται στις φυλακές Αλικαρνασσού και για άλλα 11 χρόνια στις φυλακές Ιτζεδίν, Αίγινας, Αβέρωφ κ.α. Αλλα 3 χρόνια εξορίας τού επιφύλασσε η Απριλιανή χούντα, αλλά ο Κ. Παπανικολάου, όχι μόνο άντεξε, δεν «προσκύνησε», αλλά και συνεχίζει μέχρι σήμερα την αγωνιστική προσφορά του στο λαό μας.

Ανώνυμος είπε...

ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΥ - ΚΑΚΛΗ.
Γεννήθηκε στις 21.5.1927 στο χωριό Προσκυνητές Κομοτηνής από αγροτική οικογένεια. Το 1946 βγήκε στο βουνό. Παρά το σοβαρό τραυματισμό της, στις 18.1.1948, ξαναβγήκε στις μάχες. Το 1949 πηγαίνει στο Μπούλκες, εκπαιδεύεται ως νοσοκόμα και υπηρετεί εκεί για ένα χρόνο ως νοσοκόμα χειρουργείου για τους τραυματίες αντάρτες. Το 1950, ως μέλος του ΚΚΕ πια, στέλνεται στην Τσεχοσλοβακία και εκεί ξαναβρίσκει το μικρότερο αδελφό της Δημήτρη, ο οποίος έως τότε αγνοούνταν. Γνωρίζει, επίσης, και παντρεύεται τον σ. Τριαντάφυλλο Κακλή, με τον οποίο έκαναν τα παιδιά τους Χρυσούλα και Τάνια. Η οικογένεια επαναπατρίζεται το 1980, εγκαθίσταται στον Περισσό και δρα μέσα από την ΚΟΒ Περισσού μέχρι το τέλος της ζωής της, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας της.

Ανώνυμος είπε...

Όλοι οι πρωταγωνιστές (ή σχεδόν όλοι), καθώς και πολλοί άλλοι (ανάμεσά τους και ο γράφων), κυνηγημένοι από το κράτος των δοσιλόγων, για την πατριωτική τους δράση από τις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, κατέφυγαν το 1945 στην Αλβανία και από εκεί στη Γιουγκοσλαβία, στο χωριό Μπούλκες. Ύστερα από τη γνωστή απόφαση της 2ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, με εντολή του Κόμματος, επέστρεψαν οι προαναφερόμενοι πρωταγωνιστές, το καλοκαίρι του 1946, για να οργανώσουν το νέο αντάρτικο, μαζί με πολλούς αγωνιστές, που βρίσκονταν κυνηγημένοι στα βουνά. Την ίδια διαδρομή, από το Μπούλκες στο ΔΣΕ, ακολούθησαν τμηματικά και σε διαφορετικό χρόνο και οι άλλοι αγωνιστές (και ο γράφων), που είχαν καταφύγει εκεί.
Έχουμε την αίσθηση, ότι τα λίγα αυτά στοιχεία, που προσθέσαμε, υπογραμμίζουν επιπροσθέτως το ρόλο της 2ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, που σηματοδότησε την έναρξη του ένοπλου αγώνα.
Χρήστος Χ. Λάμπρου

Ανώνυμος είπε...

Δείτε και αυτό Αν σας λέει κατι για τους φίλους σας.

Αν σου πω σ' αγαπώ, τι θα κάνεις; είπε...

Αν σου πω σ' αγαπώ, τι θα κάνεις;
...Η Βάσω είχε καρφώσει τα μάτια της πάνω του, αλλά σα να μην τον έβλεπε, σα να κοίταγε κάπου πέρα, ή κάπου πριν...
Εκεί, στο Μπούλκες παίζανε τα «γράμματα». Να, είναι ένα παιχνίδι που γράφεις μόνο το πρώτο γράμμα μιας φράσης και τα όμοιά του, και αντί για τ' άλλα βάζεις παύλες και ο συμπαίχτης πρέπει να μαντέψει ποια είναι τ' άλλα γράμματα και τι λέει η φράση.

Και αυτό

tiktos είπε...

@
ανώνυμη 6:47
όταν θα τρέξει στο μέτωπό σου ο πρώτος ιδρώτας για τον κάματο τότε δικαιολογημένα να μιλάς.
Αλήθεια, ισχύει ακόμη το 3 ευρώ το μήνα για τους άεργους και φοιτητές και το 1% του μισθού για τους εργαζόμενους;

Ανώνυμος είπε...

Μίλαν Ρόστοβιτς δεν υπάρχει είναι Ριστοβιτς μήπως;
Πάνος Γραμμένος. Εκδόσεις φιλιστωρ, Αθ/ηνα 2001 Δεν υπάρχει.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 29ης Αυγούστου 2009 της εφημερίδας Α1.

Χρυσα Χατζηβασιλειου είπε...

@ανώνυμος

"Υπόθεση Ζαχαριάδη, απόρρητα ντοκουμέντα, εισαγωγή Πάνος Γιαννικόπουλος, έρευνα Πάνος Γραμμένος. Εκδόσεις φιλιστωρ, Αθ/ηνα 2001 "

σου παραθέτω ολόκληρο το τίτλο όπως άλλωστε τον έχω στη Βιβλιογραφία. Ο Π. Γραμμένος κάνει την έρευνα.

Ας μην περάσουμε τώρα σε σκανάρισμα του εξωφύλλου του βιβλίου.

έχεις δίκιο Ρίστοβιτς θα το διορθώσω.

δε καταλαβαίνω σε ποιο άρθρο αναφέρεσαι.

Ανώνυμος είπε...

Αναφέρομαι σε άρθρο της γνωστής κιτρινάδας του επίσης γνωστού, συναδέλφου σας, αντικομμουνιστή, Καρατζαφύρερ.

Χρυσα Χατζηβασιλειου είπε...

Δεν έχω καμμιά σχέση με τα ακροδεξιά στοιχεία. Απεχθάνομαι τους κάθε λογής φασίστες.
Εσείς γιατί σπαταλιέστε διαβάζοντας βρωμοφυλλάδες του Καρατζαφέρη;

Ανώνυμος είπε...

Tα μεγάλα πνεύματα συναντιώνται.

Χρυσα Χατζηβασιλειου είπε...

Ευτυχώς ανώνυμε μου έλυσες την απορία γιατί διαβάζεις καρατζαφέρη

Ανώνυμος είπε...

Το ότι είστε έξυπνοι δεν σημαίνει ότι είστε και ταξικά σωστοί. Έξυπνοι και ίσος εξυπνάκηδες δεν πρέπει να είστε αχάριστοι ούτε φυσικά φιμωμένοι άλλα σίγουρα αριστεροί.

Ανώνυμος είπε...

Ego kapia mera epiasa doulia se grafeio teletwn mono 5 evro ana vdomada kai isa pou kratao to spiti poulaw feretra gia mia zoi. paokara kai ksero psomi. eprepe na yparxei komma onomazomeno paok. paok.

Ανώνυμος είπε...

AEKARA 3 ZWES... GATE 21

Ανώνυμος είπε...

ΧΡΥΣΑ ΜΟΥ
ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΚΚΕ εσωτερικου
1974-1987?
και μετα ΕΑΡ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
και
μετα αποχωρησα
γιατι ο χωρος
εγινε εθνομηδενιστικος.
ΚΡΙΜΑ.